Bebeklik, erken çocukluk, okul çağı ve ergenlik dönemlerinin tümünde uyku sorunlarına sık rastlanılmaktadır. Okul öncesi çocukların yaklaşık %25-50 sinde çeşitli uyku sorunları tanımlanırken okul çağı çocuklarının ve ergenlerin yaklaşık %20-30 unda uyku bozukluğu denilebilecek düzeyde sorun yaşadığı bildirilmektedir. Sağlam çocuk kontrollerinde çocuk doktorlarının bu yaş grubunda en çok karşılaştıkları problemdir.
Bazı Öneriler
- Bebeğin uyku döngüleri, süresi ve kendi kendine uyumasının önemi ve yöntemi
- Bebeğin giyeceklerinin, yatak ve battaniyesinin yünden yapılmış olması
- Yatağının korunaklı olması
- Bebeği yatağına uyanık halde bırakılması ve kendi kendine uyumayı öğrenmesinin sağlanması
- Bebeğin sallanma, emme gibi bir aracı kullanmadan uyumayı öğrenmesi
- Uyuduktan sonra yerinin değiştirilmemesi
- Bebek yatağa bırakılırken sevdiği bir nesne (ayıcık, bebek, tülbent, battaniye gibi) ile beraber uyumasına izin verilmesi
- Uyku saatlerinin aile tarafından belirlenmesi ve ödün verilmemesi
- Uyku saatleri konusunda ailenin kararlı olması ve çocuklara uygun sınırlar koyması
- Uykudan önce sakin ve aile ile beraberce zaman geçirilebilecek etkinlikler, uyku törenleri (masal anlatmak, ninni söylemek gibi) düzenlenmesi
- Yatağa aç olarak yatırılmaması, hafif ve onu tok tutacak yiyecek veya içecek verilmesi
- Gece uyarıcı özelliği olan besinlerden uzak tutulması (kahve, çay, çikolata)
- Odasının çok karanlık olmamasına, ortamın nem ve ısısının (18˚C) yeterli olmasına, odanın havalandırılmasına ve odada sigara içilmemesine özen gösterilmesi
- Bebek yatağında elektrikli battaniye veya sıcak su torbası kullanılmaması
- Direkt güneş ışığı altında veya ateş ya da ısıtıcı yanında uyutulmaması
Genellikle gece uyanmaları sırasında bebeğin ağlamasına yanıt olarak, anne-babanın çocuğun yanında bulunması onun endişesini azaltır. Onun yanında bulunma süresinin gittikçe uzatılması önerilmektedir (Duyarsızlaştırma). Uyku öncesi yaşantıyı düzenlemek için uyku öncesi ilişkilerin değiştirilmesi amaçlanır. Okuma, şarkı söyleme, sakin olarak oyun oynama gibi bireyselleştirilmiş yatak alışkanlıkları edinilmeli ve anne-baba, çocuk uyandığında yatakta kalmasını teşvik etmelidir. Bunu anne-baba çocuğun yatağının yanında oturarak, ona dokunarak veya yanına uzanarak yapabilir. Yatma zamanında ayrılık sorunu çözülürse, geceleri uyanma sorunu da büyük olasılıkla kaybolacaktır.
